Με αφορμή μία ταινία.... 17 Ξανά ....

«17 Ξανά» λεγόταν η ταινία που είδα απόψε (περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτή την ταινία θα βρείτε στο blog «Οι κριτικές μου» : http://oikritikesmou.blogspot.com/ ) και με αυτή την αφορμή, θυμήθηκα πάλι την επιθυμία μου να γυρίσω στο παρελθόν, για να το αλλάξω… να πάρω άλλες αποφάσεις και να κατευθύνω αλλού τη ζωή μου… Πόσο θα ήθελα μια δεύτερη ευκαιρία… Σκέφτομαι πολλές φορές αυτή τη προοπτική, συνήθως όταν πέφτω για ύπνο και φαντάζομαι ότι ξυπνάω στο παρελθόν… πριν από καμιά 20ετία… πόσα πράγματα θα ήθελα να αλλάξω…

Έχω διαβάσει πολλά βιβλία αυτοβελτίωσης και όλα λένε το ίδιο πράγμα: Άλλαξε ότι δεν σε ευχαριστεί Τ Ω Ρ Α ! Δεν χρειάζεται, λέει, να γυρίσεις στο παρελθόν για να διορθώσεις μια λάθος απόφασή σου.. Κάντο Τώρα! Ποτέ δεν είναι αργά… ακόμα κι αν είστε 90 χρονών! Δεν ακούγεται άσχημο άλλα πως αλλάζεις τις σπουδές, τις επιλογές που έκανες στον επαγγελματικό τομέα και σε έχουν φέρει σε αδιέξοδο, του φίλους που άφησες πίσω και ανθρώπους που δεν κατάφερες να φιλιώσεις μαζί τους…
Πως θα κολλήσουμε γυαλιά και καρδιές που έχουν ραγίσει… πως…. πωως….????

Άντε και να πω ότι εντάξει, θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα προχωρήσω σε ριζικές αλλαγές…. Τι πρέπει να κάνω? Είμαι άνεργη (από τις λάθος επιλογές που λέγαμε) και δεν έχω χρήματα για να κάνω μια στροφή και να σπουδάσω κάτι άλλο… έχουν περάσει και τα χρόνια … τώρα θα έπρεπε να σκέφτομαι την οικογένειά μου, να κάνω παιδιά και όχι το τι θέλω να σπουδάσω (κάτι που παρεμπιπτόντως και μεταξύ μας, δεν έχω αποφασίσει ακόμα)…. Ακολουθώντας, λοιπόν τις οδηγίες όλων αυτών που θεωρούν ότι έχουν βρει το κλειδί για την επιτυχία, θα πρέπει να βρω μια οποιαδήποτε δουλειά, παράλληλα να σπουδάζω και να μαζεύω λεφτά… 10% του μισθού… 60€ δηλ το μήνα… Σε πόσα χρόνια υπολογίζουμε ότι θα έχω κάνει τη στροφή στην καριέρα μου?... Όχι τίποτε άλλο αλλά έχει αρχίσει προ πολλού να χτυπάει και το βιολογικό μου ρολό…. Αχ ζαλίστηκα πάλι… Όσο πιο πολύ τα σκέφτομαι, τόσο περισσότερη απελπισία και κατάθλιψη με πιάνει…
Συμβαίνει και σε άλλους άραγε ή εγώ μόνο έχω το πρόβλημα?

Για να επιστρέψουμε πάλι στο έργο… ο πρωταγωνιστής, επί 20 χρόνια τυραννάει τον εαυτό του και την οικογένειά του επειδή θεωρεί ότι πήρε λάθος απόφαση να αφήσει την καριέρα του για να κάνει οικογένεια. Εκεί όπου όλη η ζωή του αρχίζει να καταρρέει ξαφνικά του παρουσιάζεται μια 2η ευκαιρία (τελικά αυτά μόνο στα έργα γίνονται)! Μπορεί να κάνει πάλι Την επιλογή ! Τι επιλέγει όμως? Όσο περίεργο και αν φαίνεται, η επιλογή του είναι η ίδια!
Το έργο δεν είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελα να δω αναφορικά με αυτό το θέμα, παρουσιάζει όμως μια οπτική την οποία, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν την είχα σκεφτεί. Αυτό που δηλώνει στην ουσία είναι ότι παίρνοντας κάποιες αποφάσεις στη ζωή μας, πολλές φορές ξεχνάμε το λόγο για τον οποίο κάναμε αυτή ή την άλλη επιλογή και αρκεί να τον ξαναθυμηθούμε για να μπει η ζωή μας σε κανονική τροχιά… μπλα μπλα μπλα… ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

(και αυτό το «εμείς καλύτερα» ποτέ δεν το κατάλαβα… πεντάμορφη πριγκίπισσα που βρίσκει τον έρωτά της τον, επίσης, πεντάμορφο πρίγκιπα πάμπλουτοι, ευτυχισμένοι ζουν στο κάστρο τους μέχρι τα βαθιά γεράματα… υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό????!!!! Και όμως υπάρχει!!! Εύρηκα!!!

Η συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση….